Begrip van de maand oktober 2022: Verdrijvingsvlak
Deze keer schrijf ik over een woord dat me al jaren fascineert. Een woord dat verwijst naar een soort heilige grond op de openbare weg. Iedereen kan erop, maar laat het met rust. Toch suggereert de Nederlandse term dat het zelf actief indringers verwijdert. Ik kwam het laatst tegen op een verkeersbord. Dat is zeldzaam. Er stond dan ook dat je daar wel op mocht: het verdrijvingsvlak.
Wat vermag het verdrijvingsvlak, behalve heilige grond zijn te midden van voorbijrazend verkeer? Het sticht vrede. Het geeft rust en ruimte. Het is een oase. Het verdrijft voor even de oorlog en andere malaise. Het is vlak dus neutraal, het polariseert niet. Het biedt respijt aan wie eigenlijk te laat in- of uitvoegt. Hoop in verwarrende tijden, dat geeft het verdrijvingsvlak.
Vanuit de lucht lijkt het wel een zebrapad. Dat zie je terug in het Spaanse woord, dat je zou kunnen vertalen met ‘verzebraad wegdeel’. Een plek waar rijdend verkeer op de rem moet. In het Engels zijn het ‘gearceerde markeringen’, maar je kunt het ook vertalen als ‘volgroeide vachttekening’. Een machtig dier in volle glorie dat je beter op gepaste afstand kunt passeren. Rij voorzichtig.
